Total Page-Views

Wednesday, August 28, 2019

Ode to Columbus (A sonnet)



Oh Darling wife and cute little daughter
Sweet home was it with frail old mother

But the heart was yearning always
Sailor’s dream had no worldly ways

Ocean was calling, so was the mighty thunder
Living ordinary would never be captain’s blunder

Thousands of miles away from the motherland
In search of new frontiers, new seas, new land

The raging waves, the roaring wind
Deafening darkness, seemed daily grind

Hovering vultures, sickening salty air
Empty stomachs, lips muttering prayer

How he rose above all the petty and gory
Discovery of America brought him the glory!

पहिला पाऊस



ढग शुभ्र-धवल न्हाती सायंप्रकाशी

निमिषात रंग पीत-किरमिजी-तांबूस होती

अकस्मात मरुताची शीत लहर येई

अन रंग-बावरे मेघ कृष्ण-रूप होती

कुठे पावश्या वरुणाचे आगमन सांगी

कुठे हुंगत माती, खोंड उधळी माळरानी

ग्रीष्माचा दाह साहुनीया तप्त अवनी

पाहे वाट वरुणाची अधीर मनी होऊनी

न्याहाळी घन-माला गडद-गडद होती,

सौदामिनी चमके लखलख त्या अंबरा

..अन मग वर्षती जलद लक्ष अमृतधारा!


वारकरी



मागे सोडी घर, काळजी अन संसार
चालती वारीत सोसूनी कष्ट अपार

कपाळी टिळा अन मुखी सदैव हरिनाम
ना मनी मोह, ना जवळी एक छदाम

विठुरायाची अपार ती भक्ती
दीन-दुबळ्यांसी देई ऐसी शक्ती

मैलामागोनि चालती कैक मैल
भक्ती-रसात मन डुंबलेले सचैल

करती  घोष ज्ञानेशाचा अन तुकारामाचा
भीमेकाठी अनुपम मेळा ऐसा वैष्णवांचा

पोकळ पोपटपंची करती अनेक साधू  जरी,
पिक्या म्हणे चरणी लीन व्हावे ऐशा वारकरी!