Total Page-Views

Sunday, September 4, 2022

Shiva Engineers – The Pioneers in Food Processing Machinery

 


With the Indian economy galloping post-liberalization in 90’s, FMCG (Fast Moving Consumer Goods) & Food and Beverages industry saw a double-digit growth. The indirect demand saw a phenomenal demand for food processing machinery and allied equipments.

Mr. Arun Kulkarni with his vast experience of working in food processing machinery, sensed the opportunity and started his venture ‘Shiva Engineers’ in 2002 to cater to the ever-rising demand.

Shiva Engineers, under the able leadership of Arun Kulkarni, has been growing in leaps and bounds in last two decades with the vision of ‘Becoming a customer-centric organization globally respected for its deep expertise in delivering end-to-end solutions in food processing machinery’.

The company takes pride in manufacturing of food processing machinery; individual machines as well as custom-built projects (right from Designing, Manufacturing, Installation to Commissioning rightfully called ‘from concept to commissioning’). 

Besides that, it also provides solutions in: 

-Fruit & Vegetable processing machinery (Mango, orange, guava, papaya,  pineapple, pomegranate, citrus/lemon, avocado, preparatory/processing and canning equipment with input capacity from 1 to 15 Tons per hour)

-Tomato puree/ketchup, sauce making and packaging lines 

-Ginger and turmeric processing lines to make flake, powder, paste

-Ginger beer preparation and packaging

-Carrot processing lines and by-products

-Apple, grapes, cherry, strawberry, mulberry, raspberry processing and packing in aseptic bags in drum

-Tamarind processing and packaging equipments/line

-Jackfruit processing and packaging equipments/line

-Coconut processing to make by-products

-Mayonnaise making plant

-Fresh dates packaging and its by-products making line/equipments

-Moringa leaves processing to make powder

-Honey processing lines

-Amala processing to make various by-products like Amla juice, candy, amla murabba, paste, picker, powder, chundha, supari, squash

-Spice and pickle processing and packaging lines

-Fruit crusher, fruit mill / hammer mill  

-Vegetable blancher /cooler / dicing / cubing 

-Pea podder (Pea pilling machine)

-Maize processing

-Snacks processing

-Milk pasteurizer 

-Filling & packaging line

-Thermal processing

-Beverages, Herbals, Ready to eat/ cook projects, Dairy, milk By-products processing machinery 

-Conveyors (roller, belt, screw/slat chain)

-Elevator (screw, belt, bucket) 

-And many more food processing equipments



Why Shiva Engineers –

*One of the leading manufacturers of fruit processing plant in India specializing in turnkey plants for processing fruits and vegetables

*The founder/CMD Mr. Arun Kulkarni, armed with a vast experience of 50+ years, leading the organization from the front 

*The team of qualified engineers with the relevant work experience of successfully executing 100+ turn-key projects/food processing equipments who can fulfil any relevant requirement from any part of the world 

*Time to deliver – Shiva Engineers, owing to its vast experience and expertise, is able to deliver goods/services at a greater speed and with the agreed accuracy/parameters 

*Its solutions ensure reduction in wastage of material and ZERO DEFECTS in production. 

*Being a customer-centric organization, it offers all the possible customization to its customers based on parameters like:

-Capacity

-Applications

-Material used for construction

-Energy Resources

*An ISO 9001-2008 company with innovation ingrained in its DNA. Its office/ manufacturing unit is located in Pune, India, 

*Some of the esteemed customers to whom they have supplied turnkey plants and machinery include Dabur, Patanjali, Alfa Laval, Vimal Agro, Lion Foods etc. All of those plants and machinery are running successfully and to the complete satisfaction of clients.

 

Sunday, February 27, 2022

Green Hills Group - Keeping Pune’s hills green!

 



It all started way back in 2004. Few youngsters and few seniors were passionate about mother-nature, about environment, about the ecosystem. They came together and formed a small group called ‘Green Hills Group’.  The motley group had doctors, engineers, bankers, entrepreneurs. But the diverse group was always unanimous on one objective and that was to increase Pune’s green cover, to keep Pune’s hills green. Over the last eighteen years (and counting), this small idea blossomed into a vibrant community of around 125 passionate volunteers taking care of seven hills in and around Pune.

The hills of Chaturshingi, Hanuman tekdi, Vetal tekdi, ARAI hills and Vandevi have been transformed from barren swathes littered with plastic trash into green hills, blossoming trees and biodiversity full of chirping birds, insects and butterflies!

The group has been assiduously maintaining 18,000+ native trees and is targeting to plant, grow and maintain 125,000 trees by year 2025!

Contrary to the popular notion (that planting trees before the onset of monsoon is the only activity), the group has been active throughout the twelve months of a year. The volunteers spend 2-3 hours of every Saturday/Sunday mornings for this noble work.  

Activities like seed collection, planting them in nursery to have saplings, planting saplings on hills in plantation drive, planning/repairing drip system for watering, trench rework, grass cutting, flower collection (‘nirmalya’ including coconut husks and plastic from Chatushringi temple during Navaratri – which would otherwise be a colossal 20,000 kg trash), keeping close watch on wildfire in summer and tree census make their yearly calendar brimming. Add to this the corporate plantation drives, awareness camps, exhibitions, lectures/presentations at colleges and you get the idea!

Owing to pandemic, the last two years had been quite challenging to the group. But the dedication and never-say-die attitude of volunteers saw them planting 4,000 indigenous trees in 2021. Geo-tagging of trees was undertaken, QR codes and Apps were used to collect/consolidate information.

The good work of Green Hills group has won numerous awards and accolades from state government to corporate chieftains to Sayaji Shinde’s Sahyadri Devrai. The group, founded by late Ravi Purandare and Shrikant Paranjape is now led by Sanjay Suryavanshi to achieve its green mission  (‘125,000 trees amidst 25 projects by 2025’).


Wishing Green Hills group best wishes in its noble pursuit! 


Monday, July 27, 2020

स्मृतीगंध

माझ्या  वडिलांची आई,आम्ही मोठी आई म्हणत असू तिला. मी वी - वीत असताना निर्वतली, पण बऱ्याच आठवणी मनाच्या kaleidoscope  वर  अजूनही तरळून  जातात..

 

मोठी आई,....  गौर वर्ण, श्मश्रु केलेल्या डोक्यावर नेहमी  असलेला पदर, अतिशय कृश, हातावरची, गळ्यावरची कातडी लोम्बायची वार्ध्यक्याने, पण  अतिशय काटक!

काठी  घेता चालणं स्पष्ट बोलणं! काही वेळेला  तपकीर  (नाशी ) वापरायची.

मी सर्वात धाकटा नातू., शेंडेफळ म्हणून  मी  तिचा  फार  लाडका  होतो. प्रचंड  सोवळं, अनसूट-पांसुट (शेवटच्या  दोन शब्दांचा  अर्थ  मला  अजून हि  माहित नाही ! 😊 पण लहानपणी नेहमी घरी कानावर पडायचा) पाळणारी. पण मी मात्र  तिची घाबरता  पप्पी  घायचो ती पण लटक्या  रागाने  'चल मेल्या, कांदा  खाल्लेल्या  तोंडानं पप्पी  घेतोस! माझा उपवास आहे आज !' म्हणायची हसत-हसत! मोठ्या  आईचा राजाभाऊ पण  खूप लाडका होता  (त्याला ती  गमतीनं aamche aajoba मानायची!)

दर  दोन वाक्याला  एक  म्हण असायची तिच्या  तोंडात ! (उदा. 'नाकपुडीत  कीर्तन'!  😊 )

ती मला तिच्याबरोबर (सोबत  म्हणून) पोथीला  न्यायची विठ्ठल मंदिरात (कन्या शाळेच्या अलीकडे असलेला देऊळ) . तिच्या मैत्रिणी  म्हणजे कोंडोंवकिलांची  आई   (Nannu ?) , कांबळे गल्लीतल्या दिंडोरेची आजी, हिराळकर (जी नेहमी  काही  तरी खबर, gossip सांगायची म्हणून मोठ्या आईने  तिचं    टोपण नाव 'टप्पा' पाडलं होतं!  😊

आष्ट्याचे बापू मामा ( बाबूमामा त्यांच्या  बहीण सुशीलाआजी  कवठेकर) अधून-मधून  घरी  यायचे. काटीची शांतामावशी तिची बहुधा  मावस  बहीण  होती. (मला  लहानपणी  नक्की नातं काय, असले प्रश्न  कधीच  पडले  नव्हते! :-) तिची  मुलं हि  आठवतात  मला . विलास , सुधीर त्यांची एक बहीण घरी यायचे अधून-मधून. सुर्डीकर अष्टपुत्रे हि  नातलग होते. 

अण्णांचा मोठ्या  आईवर  फार  जीव  होता. कोर्टातून  घरी आले  कि  सर्वात  प्रथम ते मोठ्या  आईशी  बोलायचे. कशी  आहेस वगैरे  चौकशी करायचे  प्रेमानं.

लहानपणी  मी  थोडासा  गोरा असल्याने ती मला 'कसा  आहे माझा सोजीचा  मुद्दा !' म्हणायची  :-)

शनिवारच्या उपवासाच्या  उसळीतला (साबुदाण्याची खिचडी - जिला आपल्याकडे तेंव्हा तरी उसळ म्हणत असत) एक  तरी घास मला भरवल्याशिवाय तिला  चैन पडायची  नाही!

संध्याकाळची दिवे-लागण  झाली कि ती बरीचशी स्तोत्रं  मला  पुढ्यात घेऊन म्हणत  बसायची. मारुती-स्तोत्र   'सगुण रूप  जय जय  राम , निर्गुण रूप  जय जय  राम' (हे  नक्की  कोणतं स्तोत्र आहे?) वगैरे मला  अंधुकसे  आठवतात.

देव्हाऱ्यातल्या समई सारखी aani prasadatlya khadi-sakhresarkhi होती ती !..

 

 

 

 

  

 


Monday, July 6, 2020

किलबिल


कशी माहित नाही पण आजकाल पहाटे सहाच्या आसपास जाग येते; बाहेर  पक्ष्यांचा बऱ्यापैकी चिवचिवाट चाललेला असतो.
गेल्या आठ दिवसात पक्ष्यांची  संख्या वाढलीय , कि त्यांचा  आवाज वाढलाय  कि हे  सगळे माझ्या मनाचे खेळ आहेत, माहीत  नाही; पण बरं  वाटतं असतं चिवचिवाट ऐकून. मला  झोप तर येत  नसते (  सकाळचा चहा  साडे-सातच्या आधी  मिळण्याची  शक्यता  नसतेच  म्हणून मी आपला बेडवरच पडल्या-पडल्या    चिंतन वगैरे करायचा  प्रयत्न  करत असतो. पण पक्ष्यांची  किलबिल काही वेगळा विचार करू  देत  नाही. (नाही तरी मला  चिंतन म्हणून  नक्की  काय  करायचं असतं हे कळलंच नाहीये  अजून ! 😊)आता मी जरा जास्तच लक्ष देऊन ऐकायचा  प्रयत्न  करत  असतो...
थोड्या वेळानंतर  जाणवतं कि पक्ष्यांची vocabulary फारच लिमिटेड असावी! - शब्दांची वाक्यं ते  पुन्हा-पुन्हा  म्हणत असावेत !

पक्ष्यांची अशी primitive भाषा समजून घेण्यावर MIT / Stanford  / Harvard अथवा आणखी कुठेतरी research चालू असेल ही. Artificial Intelligence पेक्षा aves intelligence  नक्कीच सोपे असेल. असो..
तर assume करा कि मी मला ते येतेय!

आणखी जरा कान टवकारून ऐकावं म्हटलं, तर
एक चिमणी चिमणरावांना डाफरत होती, "कुठे बघताय?कुठे बघताय??कुठे बघताय???"..
..दुसरी म्हणत होती, "पडताय ना घराबाहेर? पडताय ना घराबाहेर?? आपलं lockdown नाहीये; लवकर  गेलात  तर चार  अळ्या जास्त  मिळतील. लोणचं घालीन  म्हणते या उन्हाळ्यात
गुलमोहराच्या फांदीवर बसलेला कावळा सौ काऊला म्हणत होता, "थोडं लांब जाऊन कोथरूडातनं चार चांगल्या काड्या आण की! प्रदुषणाच्या धुरानं डोळे  चुरचुरतात अशी  सबब  आता चालणार नाही. पुण्यातल्या परवाच्या अवकाळी पावसानं घरटं गळायला आलंय लगेच".
तेवढ्यात बाजुच्या फांदीवरचा कोकीळ: “ बाई, आतापासूनच तू षड्ज वगैरे लावू  नकोस. स्वतःला किशोरी आमोणकर समजतेस कि काय ?"
कोकिळा: "जळ्ळं मेलं लक्षण  ते ! काही कौतुकच  नाही ! तुम्हाला  फक्त सवाई-गंधर्व मधल्या वडा-पावाचीच जाण  म्हणा !"
जवळच बसलेली साळुंकी: "पण चांगलं  भरतं  हं पोट त्या  दिवसात"
पोपटराव मैनेला: “अगं आवर लवकर राणी! पेरूंचा फन्ना उडवायचाय आज! ना पोरांचा उच्छाद, ना वाॅचमनची भिती आता...चल आटप लवकर!”
तेवढ्यात वरच्या फांदीवरची कबुतरीण घुत्कारली, "अहो,ऐकलं का? नुसतं गुटर गूं किती  वेळा करणार आता! मी  काय  म्हणते, आज  शिकवा ना  पिल्लांना  उडायला! या  वयात  मी तर  चांगलं पाच मिनिटं आकाशात विहारुन घरट्यात सेफ यायचे परत "
कबुतर - "हो गं, तगादा  लाऊ नकोस  लगेच. , तुला कळली का  शेजारच्या  घरट्यातली good news ?"
कबुतरीण- "चहाटळ मेले, तुम्हाला कशी हो  कळली  ती बातमी ?"
कबुतर - "ऐकली उडत उडत!"

😃



-प्रशांत

वारी


दूर  राहिली अलंकापुरी,
दूर  राहिली चंद्रभागा
दूर  ती  नाम्याची पायरी
अन दूर  गोजिरी  विठु माऊली!
आठवे सदैव ती  वारी,
घेऊन तुळसीमाता शिरी
मुखी  सदा हरिनाम गोड
चटणी-भाकरही  वाटे  गोड!
ना  कधी  पाऊले  शिणली
ध्यास  एकच  माऊली, माऊली!
आठवे  ते  अश्व-रिंगण,
अन ते  अवीट भजन कीर्तन
उरल्या  आता फक्त आठवणी!
दाटून  मळभही येते  मनी
देवा काय  झाला अपराध?
सांगा काय झाली आगळीक
वेड्या भक्ताची ही सेवा
रुजू करून  घ्या हो सत्वरी
आक्रन्द मन  वारी वारी!



-प्रशांत

शब्द


शब्द मृदू, शब्द मुलायम
शब्द तरल, रेशीम तलम

शब्द राकट, शब्द कणखर
शब्द शौर्य, तलवारीचा टणत्कार

शब्द नेमके, शब्द चखोट,
शब्द ताशीव, ना कुठे खोट

शब्द मुळमुळीत, शब्द बुळबुळीत
शब्द बोटचेपे, शब्द दिवाभीत

शब्द कोकणी, शब्द -हाडी
शब्द पुणेरी, शब्द मराठवाडी

शब्द शुभंकर, शब्द मंगल,
शब्द ओंकार, शब्द निर्मळ

शब्द वज्रलेख, शब्द अमर
शब्द अक्षय, शब्द अक्षर!



-प्रशांत