किलबिल

कशी माहित नाही पण आजकाल पहाटे सहाच्या आसपास जाग येते; बाहेर  पक्ष्यांचा बऱ्यापैकी चिवचिवाट चाललेला असतो.

गेल्या आठ दिवसात पक्ष्यांची  संख्या वाढलीय , कि त्यांचा  आवाज वाढलाय  कि हे  सगळे माझ्या मनाचे खेळ आहेत, माहीत  नाही; पण बरं  वाटतं असतं चिवचिवाट ऐकून. मला  झोप तर येत  नसते (व  सकाळचा चहा  साडे-सातच्या आधी  मिळण्याची  शक्यता  नसतेच  म्हणून मी आपला बेडवरच पडल्या-पडल्या    चिंतन वगैरे करायचा  प्रयत्न  करत असतो. पण पक्ष्यांची  किलबिल काही वेगळा विचार करू  देत  नाही. (नाही तरी मला  चिंतन म्हणून  नक्की  काय  करायचं असतं हे कळलंच नाहीये  अजून ! 😊)आता मी जरा जास्तच लक्ष देऊन ऐकायचा  प्रयत्न  करत  असतो...

थोड्या वेळानंतर  जाणवतं कि पक्ष्यांची vocabulary फारच लिमिटेड असावी! २-३ शब्दांची वाक्यं ते  पुन्हा-पुन्हा  म्हणत असावेत !

पक्ष्यांची अशी primitive भाषा समजून घेण्यावर MIT / Stanford  / Harvard अथवा आणखी कुठेतरी research चालू असेल ही. Artificial Intelligence पेक्षा aves intelligence  नक्कीच सोपे असेल. असो..

तर assume करा कि मी मला ते येतेय!

आणखी जरा कान टवकारून ऐकावं म्हटलं, तर

एक चिमणी चिमणरावांना डाफरत होती, "कुठे बघताय?कुठे बघताय??कुठे बघताय???"..

..दुसरी म्हणत होती, "पडताय ना घराबाहेर? पडताय ना घराबाहेर?? आपलं lockdown नाहीये; लवकर  गेलात  तर चार  अळ्या जास्त  मिळतील. लोणचं घालीन  म्हणते या उन्हाळ्यात”

गुलमोहराच्या फांदीवर बसलेला कावळा सौ काऊला म्हणत होता, "थोडं लांब जाऊन कोथरूडातनं चार चांगल्या काड्या आण की! प्रदुषणाच्या धुरानं डोळे  चुरचुरतात अशी  सबब  आता चालणार नाही. पुण्यातल्या परवाच्या अवकाळी पावसानं घरटं गळायला आलंय लगेच".

तेवढ्यात बाजुच्या फांदीवरचा कोकीळ: “ए बाई, आतापासूनच तू षड्ज वगैरे लावू  नकोस. स्वतःला किशोरी आमोणकर समजतेस कि काय ?"

कोकिळा: "जळ्ळं मेलं लक्षण  ते ! काही कौतुकच  नाही ! तुम्हाला  फक्त सवाई-गंधर्व मधल्या वडा-पावाचीच जाण  म्हणा !"

जवळच बसलेली साळुंकी: "पण चांगलं  भरतं  हं पोट त्या  दिवसात"

पोपटराव मैनेला: “अगं आवर लवकर राणी! पेरूंचा फन्ना उडवायचाय आज! ना पोरांचा उच्छाद, ना वाॅचमनची भिती आता...चल आटप लवकर!”

तेवढ्यात वरच्या फांदीवरची कबुतरीण घुत्कारली, "अहो,ऐकलं का? नुसतं गुटर गूं किती  वेळा करणार आता! मी  काय  म्हणते, आज  शिकवा ना  पिल्लांना  उडायला! या  वयात  मी तर  चांगलं पाच मिनिटं आकाशात विहारुन घरट्यात सेफ यायचे परत "

कबुतर - "हो गं, तगादा  लाऊ नकोस  लगेच. ए, तुला कळली का  शेजारच्या  घरट्यातली good news ?"

कबुतरीण- "चहाटळ मेले, तुम्हाला कशी हो  कळली  ती बातमी ?"

कबुतर - "ऐकली उडत उडत!"

😃

-प्रशांत