पाऊस

उन्मुक्त अवखळ बालकासारखा,

तो थुई-थुई नाचतोय,

विजेशी लपंडाव खेळत

अलगद धरेवर अवतरतोय

तृषार्त चातकाला संजीवनी देत

दीठ लाऊन बसलेल्या बळीराजाच्या मनी

आशेचे नवे धुमारे फुलवत

तप्त धरणीस न्हाऊ घालतोय

कधी कमल-दली झेपावणाऱ्या

खट्याळ भ्रमरासारखा, तर कधी

आसुसलेल्या देवदत्तासारखा

वसुंधरेस आवेगे चुंबतोय

कुठे रात्रीच्या घन-तिमिरी

एकलंपण अनावर होऊन

तप्त गाली विसावणाऱ्या

मूक हुंदक्यासारखा

पाऊस कोसळतोय,

पाऊस कोसळतोय!

-       प्रशांत