माणसं

लुसलुसत्या नवागत कोंबासारखी,

लवलवत्या लव्हाळयासारखी,

लपेटत्या द्राक्ष-वेलीसारखी,

डौलात उभ्या ज्वारीसारखी,

मत्त वेड्या केवड्यासारखी,

लह्लह्त्या गुलमोहरासारखी,

शोभिवंत बोगनवेलीसारखी,

अर्धोन्मीलित लाजाळुसारखी,

प्रसन्न पारिजातकासारखी,

दरवळत्या मोगऱ्यासारखी,

दुखऱ्या काटेरी गुलाबासारखी,

गाभूळलेल्या चिंचेसारखी,

उघड्या-बोडक्या बाभळीसारखी,

वेड्या-वाकड्या करवंदासारखी,

परजीवी बांडगुळासारखी,

डेरेदार आम्र-वृक्षासारखी,

गगनाला भिडू पाहणाऱ्या माडासारखी,

जमिनीत पुन्हा मूळ रुजवणाऱ्या वटवृक्षासारखी,

शिशिरात ओकंबोकंहोऊन वसंतात पुन्हा तजेलणाऱ्या मेपलसारखी,

......माणसं!!!

-प्रशांत